«دل از من برد و روی از من نهان کرد» ... مرا سرگشته و بی آشیان کرد

<<دل از من برد و روی از من نهان کرد>>
مرا سرگشته و بی آشیان کرد

به جان عاشقی غمگین و بیمار
نگارم ظلمهای بیکران کرد

چو دادم مژده پایان هجران
خلاف وعده با من هر زمان کرد

به چشم جان مشتاقم نیامد
ز دیده خون دل هردم روان کرد

چه گویم با دلی دربند عشقش
جفا و بنده آزاری چسان کرد

به جای آن ستمها کو روا داشت
به جانم، لطفها با دیگران کرد

دلم پردرد دید و هیچ انگاشت
<<خدارا با که این بازی توان کرد>>

راد